Dorota Łapa-Maik “New Day” - wystawa indywidualna

18 maja-15 czerwca 2023, Apteka Sztuki, Warszawa

Małgorzata Marszałł, “W poszukiwaniu lekkości i głębi.” Tekst opublikowany w katalogu wystawy.

Wystawa „New Day” w Aptece Sztuki to dla Doroty Łapy-Maik nowy początek. Po trzech latach malowania głównie niewielkich obrazów artystka wróciła do dużych formatów. Jak mówi ona sama: każdy dzień jest nowym początkiem.

Pozwalając się prowadzić ciekawości i wrażliwości Dorota Łapa-Maik zaczyna wciąż od nowa wbrew wszelkim przeciwnościom. Maluje z potrzeby wolności, tęsknoty za lekkością i jednoczesną głębią przeżyć. Malując, tworzy przestrzeń dla siebie i swojego sposobu przeżywania świata. Jej obrazy są sprzeciwem wobec nadmiaru bodźców, hałasu i zgiełku naszej coraz szybszej cywilizacji. Artystka podkreśla, że zajęcie się twórczością malarską było dla niej decyzją, której podjęcie wymagało pokonania ogromnego wewnętrznego i zewnętrznego oporu. Aby dojść do miejsca, w którym jest obecnie, pracowała z ogromną konsekwencją, a swoje zaangażowanie w sztukę porównuje do innej swojej życiowej roli — macierzyństwa.

Świat emocji

Obrazy Doroty Łapy-Maik można zinterpretować jako zaproszenie do osobistego świata malarki — do uczuć, pasji i emocji, które przeżywa na co dzień. Jednocześnie dzieła mają charakter uniwersalny, zachęcają do odkrywania tlących się w ludzkiej duszy, tęsknot, podświadomych pragnień, tajemnic. Malarkę fascynuje sfera związana z przepływem energii, doświadczeniami oraz snami. To bardzo indywidualizuje jej malarstwo, a także jej postawę względem aktu tworzenia.

Artystka niekiedy maluje kilka obrazów jednocześnie. Ruch pędzla wędruje pomiędzy ustawionymi obok siebie płótnami, kolory przenikają się i obrazy, pozostając każdy osobnym światem, łączą się jednocześnie w większe całości. Ślady pędzla często przecinają linie ołówka i pasteli. Wykonywane impulsywnie gesty sprawiają, że twórczość Doroty Łapy-Maik jest wyjątkowo energetyczna, odważna i spontaniczna. Obrazy pełne są barw i kształtów budzących skojarzenia z energią, witalnością i wolnością, przez co skłaniają do osobistej refleksji.

Artystka szuka inspiracji we własnych przeżyciach, w przyrodzie, ale też w twórczości innych artystów. Szczególnie bliska jej jest twórczość kobiet. Zachwyca się organiczną sztuką amerykańskiej artystki Georgii O’Keeffe, pracami Davida Hockneya, a także twórczością abstrakcjonistów — Cy'a Twombly'ego, Lee Krasner, Joan Mitchell, Helen Frankenthaler. W świecie, gdzie każdy chce być oryginalny, nie boi się przyznać do sięgania po inspiracje z przeszłości. Ostatecznie jednak wszystko co wychodzi spod jej pędzla jest przepuszczone przez filtr osobistych przeżyć, dzięki czemu staje się niepowtarzalne.

Malarstwo w ruchu

Dorota Łapa-Maik kocha ruch i improwizację, w jej pracach czuć spontaniczność i żywiołowość. Często początkiem pracy nad obrazem jest impuls wychodzący z ciała — przeżywane emocje czy kształt pojawiający się nagle pod zamkniętymi powiekami. Przystępując do malowania artystka na ogół nie robi odgórnych założeń. Tworząc pozwala sobie na improwizację i ufa swojej intuicji. Częścią jej praktyki jest medytacja w ruchu — spontaniczny taniec czy chodzenie wśród roślin pozwalają uwolnić się od napięć i natłoku myśli. Ruch daje miejsce na nowe pomysły i lepsze decyzje.

Tworzenie obrazów też jest formą ruchu. Artystka zamyka się w pracowni, odłącza od wszystkich rozpraszaczy i podąża za tym co się nagromadziło w jej głowie i za tym co czuje w ciele. Dla Doroty Łapy-Maik sam proces powstawania dzieła jest równie ważny jak gotowy efekt — jej obrazy powstają w uważnym procesie łączącym namysł i medytację ze swobodną improwizacją.

Prezentowane na wystawie obrazy pełne są kształtów i kolorów, które zdają się poruszać, płynąć w rytm muzyki. Swobodna ekspresja otwiera artystce przestrzeń do wyrażania emocji. Wyraźne ślady pędzla, przenikające się i nachodzące na siebie w połączeniu z rozmachem gestu malarskiego przywodzą na myśl afirmację życia, ruch, silną potrzebę doświadczania rzeczywistości. Artystka ma świetne wyczucie koloru, dzięki czemu jej obrazy silnie działają na emocje widzów. Niektóre są subtelne i poetyckie, inne ekspresyjne i o intensywnej palecie barwnej.